Bart was altijd een zeer zelfstandige kerel. Sinds zijn ongeval in mei 2010 heeft Bart er alles aan gedaan om te gaan en staan waar en wanneer hij wil. Ook al had men voorspeld dat Bart een elektrische rolwagen zou gebruiken, toch is hij erin geslaagd om, door hemel en aarde te verzetten, een manuele rolstoelgebruiker te worden. Binnenshuis is dit, mits de nodige aanpassingen, geen probleem. Door de aankoop van een handbike, helpt het Fonds Jan Filliers Bart verder in zijn doelstelling om zich steeds meer zelfstandig in de maatschappij te bewegen. De wereld opent zich verder en Bart werkt er hard aan om zijn toekomst uit te bouwen.

GETUIGENIS:

Beste mevrouw Dominique Filliers en mensen van het fonds Jan Filliers .


 
Bart, mijn zoon, en ikzelf willen u heel erg bedanken voor het zeer mooie bedrag dat we van u hebben mogen ontvangen.


 
Bart heeft op 23 mei 2010 een zeer zwaar verkeersongeval meegemaakt. Hierdoor raakte Bart zwaar gewond en moest hij meer dan een jaar revalideren. Door een dwarslaesie heeft hij een blijvende verlamming opgelopen, van de borststreek tot en met zijn tenen. Voor het ongeval werkte Bart als chapper in de bouw, een harde zware stiel en Bart was van kleins af heel graag buiten in de natuur.

Met het door u geschonken bedrag heeft Bart een handbike gekocht, deze kan hij aan zijn rolstoel vastkoppelen. De handbike kan elektronisch ondersteund worden wanneer Bart dat nodig heeft. In het begin was dit altijd nodig, op dit ogenblik zijn er momenten dat Bart deze ondersteuning uitschakelt om zo verder zijn spieren te ontwikkelen. Door de handbike is Bart terug beginnen buiten komen en maakt hij ondertussen tochtjes van zo’n 40 kilometer, rijdt hij naar vrienden in de buurt of gaat hij zelf naar de winkel. Zonder zijn handbike zou dit zo goed als niet mogelijk zijn daar Bart ook aan zijn armen gedeeltelijk verlamd is en het dus veel inspanning vereist om met zijn rolstoel, op een gewone manier, naar buiten te komen. De handbike heeft Bart dus enorm geholpen om op een spontane manier terug te integreren in de maatschappij, iets waar wij een jaar geleden nog heel hard voor vreesden. Bart is niet de persoon om binnen te zitten en dank zij jullie bijdrage kan hij dit ook na zijn ongeval blijven doen.


 
Met heel veel dank en vriendelijke groeten aan het hele team
Els (moeder van Bart) en Bart